SMITH & RAGAN ÖĞRETİM MODELİ

SMİTH AND RAGAN MODELİ

Öğretim tasarımı, öğrenme-öğretme ilkelerinin, öğretim materyal ve etkinliklerine dönüştürülmesini sağlayan sistematik süreçtir.

1. Eğitsel tasarımla tanışma

Smith and Ragan (1993) Öğrenmenin ilkelerini çevirmenin sistematik süreci olarak tanımlanan eğitsel tasarım ve eğitsel malzemeler faaliyetler için planlanan talimattır. Eğitsel bir tasarımcı, bir mühendis gibidir.

Bunların hepsi

• Plan, ilkelerin üzerinde temel almıştır.

• Sadece pratik tasarlamayı dener.

•Rehber olarak onların tasarımları hakkında kararları vermekte ve problem-çözme prosedürlerini kullanırlar.

Smith ve Ragan Modeline göre öğrenme, öğrenmekte olan kimselerin kesin bir uyarıcıya doğru yanıtı verdikleri zaman ortaya çıkar.

Bir öğrencinin kendisine verilen kesin çevresel uyarı sonucu buna verdiği uygun yanıtla birlikte öğrenme süreci başlamış olur. Yani Smith and Ragan modeli davranışçılığı esas almış eğitim tasarımını ve öğrenmeyi buna göre açıklamışlardır.

Smith ve Ragan (1999) ID işlemlerinin zihinsel temelleriyle özellikle eğitimsel teknoloji alanıyla ilgili olan mesleki ve öğrencilerce popülaritesi artan bir eğitimsel şekillenme (öğretim tasarımı) modeli hazırladılar. Modeldeki işlemlerin hemen hemen yarısı eğitimsel stratejilerin düzenlenmesiyle ifade edilir.

The Smith and Ragan Modeli üç aşamaya sahiptir:

v Analiz

v Strateji

v Değerlendirme

Bu üç aşama onların ID işlemini içine alan sekiz adımlık kavramsal bir çatı sağlamıştır. Onların sekiz adımının içine aldığı yaklaşımlar:

Analizle öğrenme çevresi,

Yeni başlayanların analizi,

Analizle öğrenme görevi,

Test maddeleri yazma,

Eğitim stratejilerini tanımlama,

Üretim eğitimi,

Yönetimsel oluşturmacı değerlendirme

Yeniden gözden geçirme eğitimidir.

Talimat: Tasarlanan, özel öğrenim amaçlarının öğrenmekte olan kimselerin ulaştığı şeyi kolaylaştıran bilgi ve faaliyetlerin teslimidir.

Tasarım: Bir problemi çözmek için bir şeyin gelişmesinden önce sistematik planlanan bir süreç veya bazı planın uygulamasıdır.

Eğitsel tasarım süreci: Eğitsel bir tasarımcı, üç evreyi tamamlar:

• Eğitsel bir analizi yapar.

• "Bizim, nerede gidiyor olduğumuz" (Analiz) kararlaştırmak, eğitsel bir stratejiyi geliştirir.

• "Bizim, orayı nasıl alacak olduğumuz" (Strateji gelişmesi) kararlaştırır, geliştirir ve "Bizim, orada olduğumuz zaman nasıl bilecek olduğumuz" kararlaştırması için değerlendirmeye çalışır. (Değerlendirme)

• Orada, eğitsel tasarımın evrelerinin arasında uygunluk olmalıydı. Objektifler, eğitsel strateji ve değerlendirme bütünüyle, denk olur.

Büyük teori, eğitsel tasarıma katkıda bulunmayı temel alır ve eğitsel tasarımın alanından dolayı bazı teorilerde temel alınır.

Büyük teori eğitsel tasarımın alanına, sistem teorisi, iletişim teorisidir, teori ve eğitsel teoriyi öğrenmektir.

ANALİZ

Ayrıştırmada ilk adım öğrencilerin neyi öğrenmeyi hedefledikleri ve neyi öğrenmeye ihtiyaç duyduklarının ayrıştırılmasıyla başlar.

Öğretim analizi bölümünde konu ile ilgili amaç ve davranışlar belirlenir. Öncelikle öğrencide bulunması gereken giriş davranışları belirlenir daha sonra dersin amaçları ve bu amaçlara bağlı olarak öğrencinin kazanacağı hedef davranışlar belirlenir.

Eğitsel Analiz
Analiz esnasında, tasarımcılar, üç temel bileşeni analiz eder; Eğitsel bağlam, öğrenmekte olan kimseler ve öğrenen vazife.

Öğrenen bağlamı analiz etmek

Eğitsel bağlamın analizi, ihtiyaç değerlendirmesi ve kendisinde talimatın, yer alacak olduğu çevrenin bir tanımlamasını karıştırır.

İhtiyaç değerlendirmesi: İhtiyaç değerlendirmesi, bulmak için talimatın, tasarlanmalı olup olmadığı davranılır.

İhtiyaçlar değerlendirmesi için sebepler:

1) Eğitsel sistem.

2) Amaçlarını listele.

3) Ne kadar iyi başarılıyor olduğunu kararlaştır ve arada "Nedir" ve "Ne olmalıydı" aralıkları kararlaştır.

4) Aralıklara kriterler koyar.

5) Hangi aralıkların, eğitsel ihtiyaçlar olduğunu kararlaştır ve hangisi, tasarım için en uygundur ve talimatın gelişmesini sağlar.

Çevreyi öğrenmenin tanımlaması: Öğrenen bağlamın analizinde ikinci evre, öğrenen sistemin bir tanımlamasıdır. Bu evre, kuşatan ve talimatı destekleyen koşullar var olmayı karıştırır, öğretmenleri kapsamak, müfredatlar, eğitsel medya malzemesi müsait olmak, okul veya eğitim organizasyonu ve daha büyük toplumda faktörler.

Analizle öğrenme çevresi iki parçalı bir yöntem içerir.

1- Belli bir içerik alanı içinde öğretim için gerekli olanı doğrulamak

2- Öğretimsel üretimin kullanılabileceği öğretim çevresinin bir tanımını hazırlamadır.

Öğrenmekte olan kimseleri analiz etmek

Öğrenmekte olan kimse karakteristikleri, eğitsel tasarımın önemli bir görünüşüdür. Öğrenmekte olan kimse karakteristiklerinin dört büyük kategorisi, (Genel ve özel) idrak etmeye ilişkindir, fizyolojik, dokunaklı ve sosyal. İdrak etmeye ilişkin karakteristiklerin, bu boyutları var: Benzerlik farkları ve değiştiren kısım. Bu karakteristiklerin, benzerlikler farkları ve değiştiren kısım gibi boyutları var. Öğrenmekte olan kimse karakteristiklerinin dört boyutu her biri, eğitsel tasarımcılar için farklı kaliteler ve imalara sahip olur.

1. Kararlı benzerlikler — göreli olarak değiştirmeyen bitmiş zaman
2. İnsanlar arasında benzerlikler. Kararlı farklar — göreli olarak değiştirmeyen bitmiş zaman
3. İnsanlar arasında farklar. Benzerlikleri değiştirmek — zaman
4. Tümden değişen insanların arasında benzerlikler. Farkları değiştirmek — zaman tümden değişen insanların arasında farklar.

	Benzerlikler	Farklar
Değişmeyen	Duyumsal kapasiteler Bilgi işleme tabi tutması Öğrenmenin tipler ve koşulları	Zekâ bölümü İdrak etmeye ilişkin tarzlar Psychosocial özellikleri Cinsiyet, etniklik ve ırksal grup
Değiştirme	Gelişme süreci Zihinsel Lisan Psychosocial Ahlak dersi	Gelişme durumu Öncelikli öğrenim - Genel - Özel

Masa, öğrenmekte olan kimselerin dört büyük karakteristiğidir.

•Özel öncelikli bilgi, düşünmesi için genellikle en önemli tek öğrenmekte olan kimse karakteristiğidir.

Öğrenin kimsenin idrak etmeye ilişkin psikolojisi, vazife analizinin sonucu olarak geliştirilen amaçlar ve objektiflerin tiplerini etkilemiştir. Görülebilir performansa ek olarak "Anlayış" bir performansın temelini oluşturmaya nasıl etki eder ona dikkat çekilmiştir. Örneğin; bir objektif, öğrenmekte olan bir kimsenin öğrenmesini onun performansına göre açıklayabilmeli ve belirtebilmelidir.

Gerekli bilgi kararlaştırıldıktan sonra analiz uzmanın perspektifinden ziyade öğrenmekte olan kimsenin perspektifinden yapılmalıdır. Bir uzman öğrenen üzerinde hedeflenen amacı başarmak için bilmeye ihtiyaç duyduğu şeylere yönelir. Gerekli becerileri kararlaştırır yalnız eğitsel stratejileri belirtmez.

Eğitsel tasarım sürecinde vazife analiziyle amaç ifadeler olabilen bir biçime dönüştürülür.

Bir vazife analizinin tamamlanmasının üzerinde tasarımcının öğrenmekte olan kimselerin nelerin öğretilmesinin hedeflendiğinin ve bu doğrultuda oluşturulmuş amaç listesinin etkileri vardır.

Tasarım İçin Öğrenenin Gerekleri:

• Sunumun hızı
• Pratikte öğrencinin sahip olduğu başarılı deneyin sayısı
• Öğrenciye eğitimle alakalı sunulan ifade çeşitleri
• Dikkat kazandırma ve uyandırma teknikleri
• Örneklerin içeriği ve pratikliği
• Yapı ve organizasyon miktarı
• Öğretimsel medya
• Somut – soyut derecesi
• Öğrencilerin gruplandırılması
• Cevap testi
• Örneklerin kontrol seviyesi
• Örneklerden sonra verilen geri bildirim türü
• Öğrenci kontrol seviyesi
• Okuma seviyesi
• Kullanılan kelime haznesi
• Motive tarzı
• Eğitim için ayrılan zaman miktarı
• İpuçları ve sağlanan kolaylıklar

Öğrenme Görevini Analiz Etme(İhtiyaç analizi)

Analiz işleri yarım ifadeleri bir sonraki tasarıma rehber olacak şekilde kullanılabilen bir şekle sokar.

Öğrenme analizini gerçekleştirecek ilk adımlar:

1- Eğitimsel amacı yazmak,

2- Öğrenme türlerinin tipini belirleme,

3- Bu amacın bilgi akışını yönetmek,

4- Ön hazırlık yapma, öğrenim türünü belirlemek.

5- Öğrenmekteki amaç ve bunun için gerekli önkoşulun her biri için objektiflerin yazılması

STRATEJİ

Eğitimsel Strateji:

Öğretim stratejileri bölümünde, hedef davranışların kazandırılması sürecinde konunun içeriği sunulurken uygulanacak stratejiler ile ilgili yaklaşımlar belirlenir.

Bir öğrencinin ne yapabileceğini gösteren kriter ve bunun sonucundaki değerlendirme özel öğrenim objektiflerinde davranışçı ilkeleri temel alır. Bu şekildeki değerlendirme öğrencinin bireysel becerisini talimat olarak tanımlar ve karşılaştırmalar yapmak için kullanır.

Bir tasarımcı Öğrenmekte olan kimselerin karakteristik özelliklerini eğitsel tekniklerini planladığı gerekli stratejileri geliştirmeye başladığı zaman düşünür ve buna göre öğrenme talimatlarını verir.

Planlamak, düzenlemeyi odaklayan stratejiler, bunların sıralanması ve optimal işleme tabi tutulması cognitivismi esas alır. Örneğin; Bir şeyin ana hatlarını çizmek onu özetlemek sentezle birleştirmek ve bunu yaparken de ön düzenleyicileri kullanmak.

Yeni bir şeyi öğrenme sürecinin bir ön koşulu vardır bir kişi yeni bir şeyler öğrenebilmek için onun öncesinde bildiği ve yapabildiği yeni öğreneceği şeyi destekler nitelikteki bilgi ve davranışlara sahip olmalıdır.

Öğretimsel Stratejinin Türleri

Üç farklı bölümden oluşur.

1) Örgütsel Strateji

Bu strateji tasarımın nasıl sonuçlanacağını, içeriğin nasıl sunulacağı anlamına gelir. Bu strateji iki bölümden oluşur.

a) Büyük strateji: Ardışık yapılar.

b) Küçük strateji: Genişletilmiş eğitimsel olaylar.

Ders Seviyesini Belirleme Stratejileri:

1) Giriş

A) Dikkat uyandırma

B) Eğitimsel amaç

C) Motivasyon ve ilgi uyandırma,

D) Dersin ön hazırlığı

2) Gelişme

A) Önceki Bilgiyi Hatırlama

B) Dikkat Verme

C) Öğretime Stratejilerini Uygulama

D) Pratik yapma

E) Geribildirim değerlendirme

3) Sonuç:

A) Özetleme görüş bildirme

B) Bilgi aktarımı

C)Yeniden motive etme ve bitiş

4)Değerlendirme

A) Performansın değerlendirilmesi

B) Geri Bildirim Ve Düzeltme

Büyük Örgütsel Stratejiler

1)Kelimeye Dayalı

a) Yer

b) Zaman

c) Fiziksel şartlar

2)Kullanım

a) İşlev

b) Kullanım sıklığı

3)Bilgi Edinme

4)Öğrenme

a) Önceki bilgiler Ayrıntılı Model

b) Aşinalık

5)Görüşe dayalı

DEĞERLENDİRME

Değerlendirme aktivitelerinin 2 amacı vardır:

1)Öğrenene amaçları başarmada yardımcı olma,

2)Eğitimin etkinliğini değerlendirme.

İlk amaç analiz bölümünde verilmiştir.

Yardımcı Öğeler: İki çeşit yardımcı öğe vardır. Bunlar;

1)Verilmiş Örnek: Öğrencilerin seviyesini yükseltmek için

2)Belirlenmiş Kriterler: Öğrencinin belli konularda öğrenme arzusunu tespit etme.

Bu kriterlere dayalı yaklaşım genellikle sistematik eğitimsel tasarımın gereklerini yerine getirme işidir.

Değerlendirme Tipleri:

1) Yetenek değerlendirilmesi: öğrencinin tasarıma hazır olup olmadığını belirler.

2) Ön değerlendirme: Öğrencileri öğretilecek materyal hakkında ön bilgisi ölçülür.

3) Değerlendirme sonrası: Öğrencilerin tasarımdan ne öğrendiği belirlenir

Değerlendirme Araçları:

1)Geçerlilik

2)Güvenilirlik

3) Pratiklilik

Değerlendirme formatları

1) Gözlem

2) Simülasyonlar

3) Kalem kâğıt testi

Değerlendirme Belirtileri:

Belirtileri yapmada tasarımcı parçaların özelliklerini ve cevapların alacağı şekilleri tanımlar. Tasarımcılar her bir amaç için değerlendirme öğretilerini geliştirirler.

Belirtiler Şunlardır:

1) Amaç

2) İçerik

3) Soru şekli

4) Soru özellikleri

5) Cevap özellikleri

6) İçerik ve üst kriter sayısı

Öğrenci Performansı Değerlendirilmesi

Öğrenci performansının değerlendirilmesi bize o kişinin öğrenimi hakkında bilgi verir.

1-Bilgiye Dayalı Değerlendirme:

Eğitimsel materyalin değerlendirilmesi eğitimsel başarı sürecinde iki ayrı noktada gerçekleşir. Biz materyalleri tasarımdaki eksikliği belirlemede kullanırız. Böylece düzeltmeler materyalleri etkili ve gerçekçi kılar. Bu tip değerlendirme bilgiye dayalıdır.

2)Özetleyici Değerlendirme:

Materyaller dizayn edildikleri eğitimsel içeriğe uygulandıktan sonra tasarımcılar materyali kullanan ya da onu benimseyen karar verme mekanizmalarına materyal sağlama açısından bir bilgi sağlama işleminde yer alabilirler. Bu tip değerlendirme özetleyici değerlendirmedir.

SEELS ve GLASGOW ÖĞRETİM TASARIMI MODELİ

Öğretim tasarımı, öğrenmeyi sağlamak için öğretim materyallerinin ve öğretim sisteminin yönlendirilmesi olarak tanımlanabilir(Rowland,1994). Öğretim tasarımının asıl amacı öğrenmenin ve öğretmenin kalitesini arttırmaktır.Seels ve Glasgow’un öğretim tasarımı modeli dört aşamadan meydana gelen on basamaklı bir öğretim tasarımı sürecidir.Bu aşamalar; problem, tasarım, geliştirme, uygulama ve değerlendirme aşamalarıdır.
Problem aşaması: Bu aşamada öncelikle hedefler belirlenir. Hedeflere uygun davranışlar ortaya konulur. Önkoşul davranışların neler olacağına karar verilir. Bu arada giriş davranışlarının hangileri olacağı ortaya konulmalıdır. Öğrencilerin motivasyon ve öğrenme biçimleri sistematik yaklaşım biçiminin ilk aşamasında yapılması gerekenlerdir.
Tasarım aşaması: Medya seçimi yapılır. Öğretim stratejileri , hedef ve ölçütler belirlenir. Yapılacak faaliyetler planlanır ve organize edilir. Hangi öğrenme etkinliklerini, materyallerini kullanarak hedeflere ulaşılacağına karar verilmelidir.
Geliştirme aşaması: Konuyla ilgili materyal geliştirilir ve yapılan bu materyal ile ilgili bir değerlendirme yapılır.
Uygulama ve değerlendirme aşaması: Değerlendirme aşamasında ise, hem süreç, hem de sonuç değerlendirilebilir. Değerlendirme öğretim programının denenmesi aşamasında yapıldığı gibi, uygulanması aşamasında da yapılmalıdır.Bu modele uygun olarak ilköğretim 6. sınıf fen bilgisi dersi konularından biri olan “Çevremizi Nasıl Algılıyoruz ” konusu incelenecek
PROBLEM ANALİZİ
Problem analizi yaparken aşağıdaki basamakları izleyeceğiz.
1. Bilgi toplama
2. İdeal-reel karşılaştırması
3. Performans analizi
4. Kaynak ve sınırlılıkların belirlenmesi
5. Öğrenme karakterlerinin belirlenmesi
6. Hedef ve önceliklerin belirlenmesi
7. Problem cümlesinin yazılması
1. Bilgi Toplama (Gather Information):Bizim çalışma grubumuz ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinden oluşmaktadır. Sınıf mevcudu 25’i kız ,15’i erkek olmak üzere toplam 40 kişidir. Okul, çok fazla imkanları olmayan orta halli bir devlet okuludur. Aynı şekilde öğrenciler de ekonomik açıdan orta halli ailelerin çocuklarıdır.Onlara Fen bilgisi dersinde “Çevremizi Nasıl Algılıyoruz?” konu başlığı altında duyu organları öğretilmeye çalışılacaktır.Öğretmen dersi çoğunlukla sınıf ortamında götürecektir. Zaman zaman, konuların gelişimine göre imkanlar dahilinde bilgisayar laboratuarından ve diğer laboratuarlardan yararlanacaktır. Öğretmen ders esnasında, daha önceden hazırlamış olduğu materyalleri öğrencilere sunacaktır. Bu materyaller kimi zaman bir maket olurken kimi zaman da bir eğitim cd’si olabilir. Kullanılacak bu materyaller o günkü konunun gereklerine göre seçilecektir. Öğrencilerin ilköğretim 4. ve 5. sınıflarda görmüş oldukları fen bilgisi dersleriyle bağlantı kurmaları sağlanmalıdır. Böylece öğrenci daha önce öğrenmiş olduğu bilgileri hatırlayacak ve yenilerini daha çabuk öğrenecektir. Derse başlamadan önce öğrencilere bir ön test uygulanmalı ve duyu organları ile ilgili olan bilgilerini seviyesi ölçülmelidir. Bu test öğretmene ders planını hazırlarken nasıl bir yol izleyeceği konusunda bir fikir verir. Hangi konudan başlayacağını , hangilerini daha ağırlıklı anlatacağını belirler. Sunulacak olan ön testte aşağıdaki sorulara benzer sorular yer almalıdır.
1. Hangi organımız görmemizi sağlar?
2. Hangi organımız sayesinde etrafımızdaki sesleri duyarız?
3. Kokuları hangi organımız sayesinde alırız?
4. Tat alma organımız hangisidir?
5. Göz hastalıkları nelerdir? Yazınız.
6. Kulağın kısımlarını yazınız.
7. Burun hastalıkları nelerdir?
8. Dilimizin şeklini çiziniz,kısımlarını gösteriniz.9. Dilimizin görevleri nelerdir?
10. Derimizin şeklini çiziniz. Şekil üzerinde kısımları gösteriniz.
Bu test sayesinde öğretmen sınıfın düzeyini öğrenmiş olur. Böylece hangi konuyu ağırlıklı anlatacağını, hangisinin üzerinde az duracağını kararlaştırır ve bunu planına yansıtır. Bu testin sonunda öğrenci analizi yapılmış olur. Ders esnasında öğretmen öğrencilere duyu organları ile ilgili alıştırmalar yaptırmalıdır. Bunun için öğretmen , duyu organları ile ilgili materyalleri tarayıp en uygun olanı seçmeli , daha önceden elinde konuyla ilgili bir materyal varsa onu güncelleştirip ,sınıfın düzeyine uygun bir hale getirip öğrencilere sunmalıdır. Ayrıca ders kitabı olarak Milli Eğitim Bakanlığı tarafından seçilmiş bir kitap kullanılmalı, konular öğrencilere bu kitaptan takip ettirilmelidir. Ders öğretmeni alanında yeterli bilgiye sahip olmalıdır ki öğrencilerini iyi bir şekilde eğitebilsin. Alanındaki yayınları takip etmeli eğer gerekli görüyorsa konunun uzmanlarından yardım almalıdır.
1-)İdeal-Reel Karşılaştırması(Identify Discrepancies)Öğretmenin ulaşmak istediği başarı düzeyi %90 dir.Öğretmen dersi işlerken soru-cevap yöntemini kullanacak ve böylece öğrencinin dersle olan bağının kopmamasını sağlayacaktır. Ön hazırlık alıştırmaları vererek derse hazır gelmelerini sağlayacaktır. Sıkıldıklarını anladığı anda onları motive edecek ,dersi eğlenceli bir şekilde işleyecektir. Teorik bilgilerin ardından o konuyla ilgili bir maket gösterecek , öğrencilerin ona dokunmalarını sağlayacaktır. Çünkü insan ne kadar çok duyusuyla hissederse o kadar hızlı ve kalıcı öğrenir. Yada gene konuya göre onlara bir eğitim cd’si izletecektir.Daha önce yapmış olduğu ön test sayesinde sınıfın düzeyini anlayan öğretmen o düzeyde ders anlatacaktır. Bu düzey iyi bilenlerin ve hiç bilmeyenlerin sıkılmayacakları, tüm sınıfın derse katılımının amaç olduğu bir düzeydir. Tüm bunları yaptığında tasarladığı başarı düzeyi olan %90 başarı oranına ulaşacağını düşünmektedir. Ancak her şey düşünüldüğü gibi olmayabilir. Öğrenci devamsızlıkları sınıfın anlama düzeyi, öğrencilerin kullanılan materyallerden hoşlanmayabilecekleri, materyallerin yetersiz olabileceği ve bunun gibi bir çok şey göz önünde bulundurulduğunda tasarlanan başarı düzeyine ulaşmanın pek de kolay olmadığı görülür. Bunların ışığında hedeflenen başarı düzeyi %75 olarak belirlenmiştir.
2-)Performans Analizi ( Do Performance Analysis):Öğretmen konuya hakim, kendi branşıyla ilgili yayınları elinden geldiğince takip edip kendini yenilemeye çalışan bir öğretmendir. Dersi sadece bir anlatım tekniği kullanarak götürmemektedir. Değişik tekniklerle dersi sıkıcılıktan kurtarmaya çalışır. Materyal olarak maketlerden yararlandığı gibi öğrencilere eğitim cdleri , videolar izleterek dersi zevkli hale getirmeye çalışmaktadır. Her dersten sonra ev ödevleri vererek çocukların dersi tekrar etmelerini sağlar. Derste sadece kendi anlatmaz , soru-cevap tekniğini kullanarak dersi etkileşimli bir şekilde işler.Sınıfta sessizlik sağlanmalı , öğrenciler mümkün olduğunca ön sıralara oturtulmalıdır. Böylece öğrenci performansı arttırılır.Okulun konumu , ders saatlerini durumu öğrenci performansını çok etkiler. Okul cadde üzerindedir. Sınıfa , dışarıdan çok fazla gürültü gelmektedir. Mümkün olduğunca dışarıdan gelen gürültüler önlenmeye çalışılmalıdır. Pencereler kapatılmalı, öğretmen dersi daha yüksek sesle anlatmalıdır ki öğrencilerin ilgisini üstünde toplayabilsin. Dersler haftalık ders programında günün ilk saatlerine yerleştirilmelidir. Çünkü ilk saatlerde öğrencilerin öğrenme düzeyleri daha yüksektir , henüz yorulmadıklarından , konuları daha kolay anlarlar. Tüm bunlar öğrenci performansını arttırır.Öğrencinin başlangıç motivasyonu beklenilenden az olabilir. Onların ilgisinin derse çekilmesi gerekmektedir. Dersi güncel olaylarla bağlantı kurarak anlatması onların ilgisini çeker. Ayrıca ne öğreneceklerinin onlara önceden söylenmesi bu bilgilerin onların işine nerelerde yarayacağı konusunda bilgilendirilmelidirler. Örn; duyu organları hakkında sahip olacakları bilgiler onlara her zaman gerekli olacak bilgilerdir. Öğrencinin bunun kanısına varması sağlanmalıdır. Çocuklar çok çabuk sıkılır ve dersten koparlar. Öğretmen bunu anladığı anda onların dikkatini tekrar toplayacak bir takım şeyler yapmalıdır. Örn; bir fıkra anlatıp yada küçük bir espri yapıp sınıfın havasını değiştirebilir. Bu şekilde ilgilerini yeniden kendi üzerine toplamış olur. Tüm bunlar yapıldığında performans artar.
1.Kaynakların ve Sınırlılıkların Belirlenmesi ( Identify Constraints and Resources):
Okulumuz orta halli bir devlet okuludur. Hal böyle olunca elbette kullanılacak materyal ve kaynaklar da doğal olarak sınırlıdır. Yalnızca bir tane bilgisayar odası vardır ve buradaki bilgisayarların sayısı da yeterli değildir. Yeri geldiğinde bu bilgisayarlardan yararlanılacaktır. Bu laboratuarlarda eksik olan malzemeler ve kullanılacak cd ve videolar okul bütçesi tarafından karşılanacaktır. Fen bilgisi dersinde kullanılabilecek , organları tek tek çıkartıp takabileceğimiz bir insan maketi bir adette yap boz vardır. Bunun yanında bir de göz maketi yer almaktadır. Ders kitabı olarak Milli Eğitim Bakanlığı’nın belirlediği ders kitabı kullanılmaktadır. Ayrıca öğretmen gerekli gördüğü zamanlarda takip ettiği dergilerden yararlanarak hazırladığı çalışma yapraklarını da öğrencilere verecektir. Okuldaki materyaller oldukça sınırlıdır. Ayrıca var olanların çoğu da eski ve yıpranmıştır. Bu tür sınırlılıklar öğrenmeyi olumsuz yönde etkiler, başarı oranını düşürür. Bunu en aza indirmek için çaba harcanmalıdır.
1.Öğrenme Karakterlerinin Belirlenmesi (Identify Learner)
Öğrenme karakterleri Bloom’un taksanomisine göre incelenmiştir. Bu dersteki amaçların büyük bir kısmı bilişsel amaçla ilgilidir. Bilişsel amaçlar altı kısımda incelenmiştir;
a.Bilgi Basamağı
· Duyu organlarının görevlerini bilme,
· Duyu organlarının kısımlarını bilme,
b. Kavrama Basamağı
· Şekli verilen bir duyu organını tanıyabilme,
· Duyu organlarının görevlerini nasıl yaptığını anlayabilme,
· Duyu organlarının aralarındaki farkları anlayabilme,
· Özetleme yapabilme,
c. Uygulama Basamağı
· Duyu organlarının şekillerini çizebilme,
· Şekillerin üzerinde bölümleri gösterebilme,
d. Analiz Basamağı
· Duyu organlarının birbirleri ile olan etkileşimlerini anlayabilme,
· Duyu organlarını özelliklerine göre ayırt edebilme,
e. Sentez Basamağı
· Verilen bazı parçaların hangi duyu organına ait olduğunu bilme,
· Dağınık halde bulunan maket parçalarını birleştirerek duyu organlarını oluşturabilme,
f. Değerlendirme Basamağı
· Duyu organlarını karşılaştırıp , hangisinin ne işe yaradığını yaşamsal faaliyetlerini değerlendirebilme. Duyuşsal amaçlar ise beş kısımda incelenmiştir;
a. Alma Basamağı
Duyu organlarını birbirlerinden ayırt edebilme,
b. Tepkide Bulunma Basamağı
· Derse aktif olarak katılma,
· Ders konularıyla ilgili olma,
· Konular arasında ilişki kurabilme,
c. Değer Verme Basamağı
· Derslere katılmaya değer verme. Derslerden zevk alma,
d. Örgütleme Basamağı
· Farklı bilgileri tutarlı bir biçimde toparlayabilme,
· Grup halinde çalışmada başarı gösterme,
· Başarılı olacağında kararlılık gösterme,
e. Bir Değer yada Değerler Bütünüyle Nitelenmişlik Basamağı
· Öğrendiklerini günlük yaşamıyla bağdaştırma,
· Ders öğretmenine saygı duyma,
· Kullanılan materyallere saygı duymaBilişsel ve duyuşsal amaçlar bunlardır. Bu ders kapsamında psikomotor amaçlar yer almamaktadır.
1.Hedef ve Önceliklerin Belirlenmesi ( Identify Priorities and Goals )
Hedef: Öğrencilerin duyu organlarını öğrenmeleri, görev ve yapılarını iyi şekilde bilmeleri.
Öncelikler:
· Duyu organlarının neler olduğunu bilme,
· Genel özelliklerini bilme,
· Duyu organlarının nasıl çalıştığını bilme,
· Şekillerini çizebilme,
· Duyu organlarını birbirlerinden ayırıp farklılıklarını bilme,
· Duyu organlarıyla ilgili hastalıkların neler olduğunu bilme,
· Bu hastalıklarla ilgili korunma yollarını bilme,
1.Problem Cümlesi Yazma ( Problem Statament ) Bir ilköğretim okulunda 6. sınıf öğrencilerinden oluşan 40 kişi mevcutlu bir sınıfa, fen bilgisi dersinde, branşında uzman bir öğretmenle “Çevremizi nasıl algılıyoruz?” konu başlığı altında ,duyu organları öğretilecektir.
2. GÖREV VE ÖĞRETİM ANALİZİ
Şimdi de fen bilgisi dersinde anlatılacak olan duyu organları konusuyla örneklendirilerek görev ve öğretim analizi basamağının giriş ve hedef davranışları belirlenecektir.
Giriş Davranışları Bu konu ilköğretim 5. sınıfta gördükleri bir konudur. Giriş amaçları, bu durum göz önünde bulundurularak belirlenmektedir.
Giriş amacı 1 : Duyu organlarının neler olduklarını ve görevlerini söyleyebilme.
Giriş davranışları:
· Gözün görevini söyleyebilme,
· Kulağın görevini söyleyebilme,
· Dilin görevini söyleyebilme,
· Burunun görevini söyleyebilme,
· Derinin görevini söyleyebilme,
Giriş amacı 2 : Duyu organlarının nasıl çalıştıklarını söyleyebilme.
Giriş davranışları:
· Gözün nasıl çalıştığını söyleyebilme,
· Kulağın nasıl çalıştığını söyleyebilme,
· Dilin nasıl çalıştığını söyleyebilme,
· Burunun nasıl çalıştığını söyleyebilme,
· Derinin nasıl çalıştığını söyleyebilme,
Amaçlar ve Hedef Davranışlar:Giriş davranışları belirlenmiştir. Şimdi bu kısımda ise dönem sonunda (ders tam olarak tamamlandıktan sonra ) öğrencilerde oluşmasını beklediğimiz hedef davranışları inceleyeceğiz.
Amaç 1 : Duyu organlarının görevlerini öğrenme.
Hedef Davranışlar:
· Duyma olayının nasıl gerçekleştiğini bilme.
· Görme olayının nasıl gerçekleştiğini bilme.
· Tat almanın nasıl gerçekleştiğini bilme.
· Koku almanın nasıl gerçekleştiğini bilme.
· Dokunma duyusunun nasıl çalıştığını bilme.
Amaç 2 : Duyu organlarının şekillerini çizebilme,kısımlarını gösterebilme.
Hedef Davranışlar:
· Kulağın şeklini çizip kısımlarını gösterebilme,
· Gözün şeklini çizip kısımlarını gösterebilme,
· Dilin şeklini çizip kısımlarını gösterebilme,
· Burunun şeklini çizip kısımlarını gösterebilme,
· Derinin şeklini çizip kısımlarını gösterebilme.
Amaç 3 : Duyu organlarıyla ilgili hastalıkları bilip sıralayabilme. Bunların tedavileri ve korunma yolları ile ilgili fikir sahibi olma.
Hedef Davranışlar:
· Kulağımızla ilgili dikkat edilmesi gereken şeyleri bilme.
· Göz hastalıklarının neler olduğunu bilme.
· Burun sağlığımızla ilgili önemli noktaları bilme.
Amaç 4 : Duyu organlarının birbirlerine benzer veya farklı yönlerini bilme , birbirleri arasında bağlantı kurabilme.
Hedef Davranışlar:
· Duyu organlarının belirgin özelliklerini öğrenerek farklılıkları bilme.
3.HEDEF VE ÖNCELİKLERİN BELİRLENMESİBir önceki basmakta bir takım amaçlar belirlemiştik. Şimdi de bu amaçlarımızın her biri için farklı hedefler belirleyeceğiz. Bunu yaparken IDE tarafından kullanılan formatı kullanacağız. Bu format aşağıdaki gibidir;
A ; Audience (Dinleyiciler)
B ; Behaviour (Davranış)
C ; Condition (Ortam, Şartlar)
D ; Degree (Derece)Yani dinleyici olarak aldığımız kesimi , beklediğimiz davranışları ve formatta yer alan diğer şeyleri her bir amacımız için tek tek yazacağız.
Amaç 1 : Duyu organlarının görevlerini öğrenme.
A: İlköğretim 6. sınıf öğrencileri;
B: Duyu organlarının hangisinin ne görevi üstlendiğini bilme,
C: Sınıf ve laboratuar ortamı,
D: Duyu organlarının görevlerini %80 oranında bilme.
Amaç 2 : Duyu organlarının şekillerini çizebilme,kısımlarını gösterebilme.
A: İlköğretim 6. sınıf öğrencileri;
B: Duyu organlarını her birinin şeklini çizip ,bu şekil üzerinde kısımlarını gösterebilme,
C: Sınıf ve laboratuar ortamı,
D: Şekil çizip, duyu organlarının kısımlarını gösterebilme konusunda %70 başarılı olma.
Amaç 3 : Duyu organlarıyla ilgili hastalıkları bilip sıralayabilme. Bunların tedavileri ve korunma yolları ile ilgili fikir sahibi olma.
A: İlköğretim 6. sınıf öğrencileri,
B; Duyu organlarımızda ortaya çıkan hastalıklar ve tedavileri hakkında bilgi sahibi olma, bunlardan korunma yollarını bilme,
C: Sınıf ortamı,
D: Bu konu da %75 oranında başarı beklenmektedir.
Amaç 4 : Duyu organlarının birbirlerine benzer veya farklı yönlerini bilme , birbirleri arasında bağlantı kurabilme.
A: İlköğretim 6. sınıf öğrencileri,
B: Duyu organları arasında bağlantı kurup benzer ve farklı yönlerini bilme,
C: Sınıf ortamı , fen bilgisi ve bilgisayar laboratuarları,
D: Bu konunun öğrenilmesinde %65 oranında başarı beklenmektedir.Öğrencilerin giriş davranışlarını belirlemek için bir ön test uygulayacağız. Testimiz aşağıda sorulardan oluşmaktadır.
Ön Test
1. Çevremizi nasıl algılarız?
2. Kaç duyu organımız vardır? Bunların isimleri nelerdir?
3. Kulağımızın görevi nedir?

ASSURE

Assure Modelinin önceki aşamaları tamamlandıktan sonra tüm modellerde ortak olan değerlendirme basamağına gelinir. Bu basamakta öğretim programının sonucunda, düzenlenen öğretimin programının etkileri, verimliliği ve programa katılan öğrencilerin öğrendikleri bilgilerin değerlendirilmesi gerekir. Bu değerlendirme yapılırken sorulabilecek bazı sorular vardır. Bunlara birkaç örnek vermek gerekirse:

• Program dâhilinde belirlenen hedeflere ulaşılabildi mi?
• Seçilen medya ve materyaller öğretime uygun ve etkin bir biçimde kullanılabildi mi?
• Seçilen medya ve materyaller ihtiyacı yani istenileni karşılayabildi mi?
• Öğretim içeriğinin aktarılması sağlanabildi mi?
• Yapılan etkinliklerin zaman ve maliyet durumu uygun mudur?

Bu değerlendirmeler yapılırken belirli bir sıralama kullanılır. Bu sıralamayı ele alacak olursak üç başlık ile karşılaşırız. Bunlar:

• Öğretim Öncesi Değerlendirme ve Güncelleme
• Öğretim Sırasında Değerlendirme ve Güncelleme
• Öğretim Sonrası Değerlendirme ve Güncelleme
• Şimdi bu başlıklardan kısaca bahsedelim…

Öğretim Öncesi Değerlendirme ve Güncelleme

Burada yapılmak istenen öğretim öncesi bir analiz yapmaktır. Peki, nasıl olacaktır bu analiz? Bizim kullanmak istediğimiz medya ve materyaller olacaktır. Bu aşamada bunların kullanımı esnasında uygun verimi alabilmek için öğrenen karakteristikleri, öğrenme biçimleri gibi birçok etkeninde incelenmesi gereklidir. Sadece bu şekilde bakmayıp materyalinde uygunluğu gözden geçirilmelidir. Bunu yapabilmek içinde gerekirse anket ya da görüşme gibi bilgi toplamak için kullanılan uygulamalardan yaralanabiliriz.

Öğretim Sırasında Değerlendirme ve Güncelleme

Öğretim esnasında değerlendirme, arzulanan bir kabiliyetin öğrenci tarafından pratiğinin yapılması şeklinde olabileceği gibi, kısa bir quiz veya kendini değerlendirme şeklinde de olabilir Öğretim esnasında değerlendirmenin genel, tespite yönelik bir amacı vardır. Yani öğretim sürecindeki hedeflere ulaşmayı engelleyebilecek öğrenme /öğretme problemlerini ve zorluklarını belirleyip düzeltmeye yöneliktir.

Öğretim Sonrası Değerlendirme ve Güncelleme

Burada amaç en son olarak yani tüm basamakların sonunda genel bir değerlendirme yapmaktır. Tüm öğretim programını genel bir değerlendirmeye alarak verimlilik, performans, kalite gibi ölçütlerden geçirmek yoluyla eksiklerini tespit edebilmek ve bunları gerekli şekilde güncelleyebilmek amaçlanmıştır.